Naarmate de oorlog vordert, raakt Europa overdekt met een enorm netwerk van nazi-kampen: van het uiterste noorden van Noorwegen tot Athene, van het zuidwesten van Frankrijk tot het noordoosten van Estland.
Voor de overzichtelijkheid onderscheiden we hier de vernietigingskampen, de kampen in Duitsland en Oost-Europa, de kampen in West-Europa en die in Zuid/Zuidoost-Europa. Met name in de laatste van deze rubrieken bespreken we de gebeurtenissen per land of regio, omdat kampen hier over het algemeen een ondergeschikte rol speelden in de Grote Moord.
Van nazi-kampen gevrijwaard bleven in Europa alleen Groot-Brittannië, de eilanden Malta, Cyprus (beiden onder Brits bestuur) en IJsland, en de neutrale landen Ierland, Portugal, Spanje, Turkije, Zweden en Zwitserland, alsmede Finland (dat in de Sovjet-Unie een gemeenschappelijke vijand heeft met Duitsland en daarom met de nazi’s samenwerkt) en grote delen van de door de nazi’s veroverde Sovjet-gebieden, waar echter achter de fronttroepen volgende SS-Einsatzgruppen massale slachtingen aanrichten.
In een aparte sectie van deze website besteden we aandacht aan de rol van de niet door Duitsland bezette landen, in het bijzonder ten aanzien van (Joodse) vluchtelingen; zie www.pudv.nl/vluchtelingen/
