Izbica is een klein dorp in de regio Lublin, in het oosten van Polen. Voor de oorlog wonen er zo’n 5000 Joden.
In Izbica wordt een groot doorgangsgetto gevormd. Geen toeval, want er is een spoorweg die naar de vernietigingskampen Belzec, Sobibor en Treblinka leidt.

In het begin worden alleen Poolse Joden naar Izbica getransporteerd, maar in maart 1942 komen de eerste buitenlandse Joden aan. In een paar maanden tijd worden 18.000 Joden naar Izbica gebracht en vinden veel transporten naar Belzec en Sobibor plaats.

De omstandigheden in Izbica zijn bijzonder slecht. De Joden die aankomen hebben geen voedingsmiddelen bij zich, en de nazi’s beletten de import ervan. Velen verhongeren.

In november 1942 wordt Izbica Judenrein (vrij van Joden) verklaard.

Izbica adres

Briefkaart op 2 juli 1942 verzonden door Anna Pollak vanuit het getto van Izbica.

Izbica tekst

Wij zijn gezond, het gaat ons goed. Innige dank voor de postzendingen
Anna
De zinsnede Wir sind gesund, es geht uns gut is verplicht en dient om het thuisfront te misleiden. Langere teksten mogen niet geschreven worden.
Izbica

Vrouwen met de bagage van hun mannen die naar een werkkamp gaan; collectie Yad Vashem